Gisteren ging niks! 'Zondag klusdag' dacht ik toen ik 's morgens in mijn bed lag. En ik ga kuisen en opruimen en de was doen en en en... En eenmaal toen ik opstond ging er helemaal niks. Ik heb me de hele dag moeten voortslepen. De kinderen waren druk. Constant mama mama mama mama en gedoe. Me boos maken en denken: waarom maak ik me nu zo boos? En al meteen een schuldgevoel hebben daardoor... Even papieren willen opruimen en zelfs dat gaat voor geen meter. Het moment dat ik de kids afzette op de chiro denken: voila nu gaan we er eens invliegen. Hup de verfborstel en de vernis bovenhalen maar na 5 treden met een zucht stoppen. Het zal voor een ander keertje zijn... Dan maar op de zetel met een dekentje. Even rust. Even wenen, even niks doen, even de wereld de wereld laten zijn. Al gewoon blij zijn dat de spaghettisaus klaar is tegen dat de kinderen van de chiro thuiskomen en de afwasmachine draait na het avondmaal. Nog even samen cocoonen op de zetel onder het dekentje voor het slapengaan. Vroeg bed in. Slaap inhalen. Heerlijk. En vanmorgen is het helemaal voorbij. Kids vrolijk ik uitgerust geen trage benen alles gaat goed. Heerlijk! En denken: niet te streng zijn voor jezelf Mijke... het kan niet altijd feest zijn!
Mijke
Comments